عفونت دستگاه ادراری (UTI) که عفونت مثانه نیز نامیده می شود، یک التهاب باکتریایی در دستگاه ادراری است. زنان باردار از هفته 6 تا 24 به دلیل تغییرات در دستگاه ادراری در معرض افزایش خطر عفونت ادراری هستند. رحم مستقیماً در بالای مثانه قرار می گیرد. با رشد رحم، افزایش وزن آن می تواند خروج ادرار از مثانه را مسدود کند و باعث عفونت دستگاه ادراری در دوران بارداری شود.
چرا عفونت ادراری در بارداری بیشتر اتفاق می‌افتد؟
در دوران بارداری، بدلیل نقش تغییرات هورمونی در دوران بارداری و فشار رو به افزایش بر روی مجرای ادراری، خطر عفونت ادراری افزایش می‌یابد. همچنین، در دوران بارداری جریان ادرار نیز کاهش می‌یابد و این موجب افزایش خطر عفونت می‌شود. علاوه بر این، بارداری موجب کاهش سیالات بدن می‌گردد و باعث افزایش غلظت ادرار شده و این نیز می‌تواند به عفونت ادراری منجر شود.
علائم و نشانه های عفونت ادراری در بارداری چیست؟
اگر عفونت ادراری دارید، ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید:
- درد یا سوزش (ناراحتی) هنگام ادرار کردن
- نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول
- احساس فوریت هنگام ادرار کردن
- خون یا مخاط در ادرار
- گرفتگی یا درد در قسمت پایین شکم
- درد هنگام مقاربت جنسی
- لرز، تب، تعریق، نشت ادرار (بی اختیاری)
- بیدار شدن از خواب برای ادرار کردن
- تغییر در مقدار ادرار، یا بیشتر یا کمتر
- ادراری که کدر به نظر می رسد، بوی بد می دهد یا به طور غیرمعمول قوی است
- درد، فشار یا حساسیت در ناحیه مثانه
- هنگامی که باکتری به کلیه ها گسترش می یابد، ممکن است کمردرد، لرز، تب، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کنید.
انواع عفونت ادراری در دوران بارداری
برخی از انواع عفونت ادراری در دوران بارداری عبارتند از:
1- التهاب مثانه: این عفونت ممکن است به دلیل بیماری هایی مانند دیابت یا سیستم ادراری نامنظم و یا ارثی بودن ایجاد شود.
2- التهاب سینه گردنی: این نوع عفونت معمولاً به دلیل باکتری های ایجاد کننده التهاب در بینی و حلق ایجاد می شود.
3- التهاب لوله های ادراری: این نوع عفونت ممکن است به دلیل افزایش فشار رحم بر روی لوله های ادراری در دوران بارداری ایجاد شود.
4- پیلونفریت: این عفونت معمولاً به دلیل وجود سنگ کلیه، ادرار را نگه داری کردن بیش از حد زمانی و یا مصرف قرص ضد بارداری توسط زنان ایجاد می شود.
چگونه عفونت ادراری بر کودک من تأثیر می گذارد؟
اگر UTI درمان نشود، ممکن است منجر به عفونت کلیه شود. عفونت کلیه ممکن است باعث زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود. اگر پزشک عفونت ادراری را به موقع و به درستی درمان کند، عفونت ادراری آسیبی به جنین شما وارد نخواهد کرد.
چگونه بفهمم که عفونت ادراری دارم؟
علائم عفونت ادراری شامل درد و سوزش در زمان ادرار کردن، نیاز به ادرار مکرر، ادرار در شب بیش از حد، خون در ادرار، تب، لرزش و درد در ناحیه پایین شکم می‌باشد. اگر شما این علائم را تجربه می کنید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را برای شما تعیین کند. همچنین، نباید این علائم را نادیده گرفته و به تأخیر انداخته شود زیرا باعث مشکلات جدی تری مانند آسیب به کلیه‌ها می‌شود. آزمایش ادرار و کشت ادرار می تواند عفونت دستگاه ادراری را در طول بارداری تشخیص دهد.
بیشتر بخوانید: مراقبت های بارداری
درمان عفونت ادراری در بارداری
درمان عفونت ادراری در دوران بارداری می‌تواند شامل مصرف داروهای ضد باکتری، رعایت نکات بهداشتی و تغذیه مناسب باشد. در صورتی که عفونت ادراری در زمان بارداری تشخیص داده شود، پزشک معالج ممکن است داروهایی را به شما تجویز کند که برای بارداری ایمن هستند. عفونت ادراری را می توان با آنتی بیوتیک در دوران بارداری به طور ایمن درمان کرد. عفونت های دستگاه ادراری معمولاً با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. معمولا پزشکان یک دوره 3-7 روزه آنتی بیوتیک تجویز می کنند که برای شما و جنین بی خطر است. اگر تب، لرز، درد پایین معده، حالت تهوع، استفراغ، انقباضات، یا اگر پس از مصرف دارو به مدت سه روز، همچنان احساس سوزش در هنگام ادرار دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
همچنین، علاوه بر درمان با دارو، رعایت نکات بهداشتی نیز بسیار حائز اهمیت است. رعایت بهداشت شخصی مانند شستن دست‌ها و استفاده از لباس‌های پاک و محافظتی، تغییر فرکانس بیشینه دفع ادرار و استفاده از یک بافت تمیز برای پاک کردن قسمت‌های حساس بدن می‌تواند در جلوگیری از عفونت ادراری مفید باشد. تغذیه مناسب نیز برای جلوگیری از عفونت ادراری در دوران بارداری مهم است. مصرف سبزیجات و میوه‌های تازه، غلات کامل، ماهی و محصولات لبنی می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی کمک کند.
چگونه می توانم از عفونت مثانه جلوگیری کنم؟
- ممکن است همه کارها را به درستی انجام دهید و همچنان در دوران بارداری دچار عفونت ادراری شوید، اما می توانید با انجام کارهای زیر این احتمال را کاهش دهید:
- روزانه 6 تا 8 لیوان آب و آب زغال اخته شیرین نشده به طور منظم بنوشید.
- غذاهای تصفیه شده، آب میوه، کافئین، الکل و شکر را حذف کنید.
- ویتامین C (250 تا 500 میلی گرم)، بتاکاروتن (25000 تا 50000 واحد بین المللی در روز) و روی (30-50 میلی گرم در روز) برای کمک به مبارزه با عفونت مصرف کنید.
- به محض احساس نیاز به ادرار کردن عادت کنید و هنگام ادرار کردن مثانه خود را کاملا خالی کنید.
- قبل و بعد از مقاربت ادرار کنید.
- در زمانی که تحت درمان برای عفونت ادراری هستید از مقاربت خودداری کنید.
- پس از ادرار کردن، آن را با لکه خشک کنید تمیز نکنید و ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید. مطمئن شوید که از جلو به پشت پاک کنید.
- از استفاده از صابون های قوی، دوش ها، کرم های ضد عفونی کننده، اسپری های بهداشتی زنانه و پودرها خودداری کنید.
- هر روز لباس زیر و جوراب شلواری را عوض کنید.
- از پوشیدن شلوارهای تنگ خودداری کنید.
- لباس زیر و جوراب شلواری تمام نخی یا نخی بپوشید.
- بیش از 30 دقیقه یا بیش از دو بار در روز در وان حمام نکنید.
بیشتر بخوانید : شنا در بارداری
کلام آخر
در زنان باردار، علائم عفونت ادراری ممکن است با علائم دیگری که به طور طبیعی در دوران بارداری رخ می دهند، مانند سوزش و التهاب مجرای ادراری، گیجی و خستگی، قاطعی و حتی تب، قاطعی در تشخیص مشکل می شوند. بهترین روش برای جلوگیری از عفونت ادراری در دوران بارداری، از جمله رعایت بهداشتی مناسب در نظافت فردی و استفاده از لباس های محافظتی، کنترل بیشینه دفع ادرار با ادامه آب نوشیدن و از مصرف الکل و دخانیات خودداری کردن است.
بیشتر بخوانید: مشاوره بارداریدر صورتی که علائم عفونت ادراری در دوران بارداری پیدا شد، باید تا زمانی که به دستور پزشک درمان می شوند، مورد توجه واقع شوند. درمان عفونت ادراری در دوران بارداری باید توسط پزشک با توجه به وضعیت مادر و جنین انجام شود و باید از داروهای امن برای بارداری استفاده شود. گاهی اوقات، در صورت عدم درمان مناسب عفونت ادراری، ممکن است منجر به مشکلات جدی تری مانند زایمان زودرس و جراحی سزارین شود.
